Wiedza o Śrimati Radharani, Jej związku z Kryszną, Jej związkach z Jej sakhi i gopi mandżari jest rozszerzona w poufnej literaturze Gaudiya Vaisnavizmu. W ostatnich latach książki te stają się coraz bardziej dostępne dla czytelników anglojęzycznych. Stajemy się coraz bardziej świadomi, przynajmniej teoretycznie, że oddanie Śrimati Radharani jest najwyższym wyrazem świadomości Kryszny. Bhaktivinoda Thakura mówi w jednej ze swoich piosenek: „Śrimati Radhika jest nauczycielką smaku miłości małżeńskiej. Czysta miłość między Radhą i Madhawą powinna być dyskutowana i kontemplowana”.

Ale jest wiele ostrzeżeń, że nigdy nie należy mylić Śrimati Radharani i Jej spraw z Kryszną z materialnymi stosunkami mężczyzny i kobiety. Istnieje niebezpieczeństwo bycia ciekawym Śrimati Radharani, ale nie słuchania we właściwy sposób. Dlatego chciałem przekazać prezentację Śrimati Radharani Prabhupada i ograniczyć się do tego, co znalazłem w jego książkach, wykładach i przemówieniach. Przekonacie się, że chociaż Śrila Prabhupada był z jednej strony bardzo powściągliwy w mówieniu o Radharani, to jednak udzielił nam słodkiego i czystego zrozumienia Radharani i praktycznych środków, by czynić postępy w Jej służbie.

W swoich tłumaczeniach i objaśnieniach do odpowiednich części Nektaru Oddania, Księgi Kryszny i Caitanya-caritamrty, Prabhupada zajmuje się wszystkimi zawiłościami miłości Śrimati Radharani do Kryszny. Przejrzałem te liczne sekcje, szczególnie szukając stwierdzeń, w których Prabhupada mówi osobiście o swojej realizacji własnymi słowami.

Pamiętam, jak Śrila Prabhupad mówił o Śrimati Radharani latem 1966 roku na Second Ave. 26 w Nowym Jorku.

Zawsze pamiętam Prabhupada o Radhastami, ponieważ otrzymałem pierwszą inicjację od Prabhupada tego dnia, 23 września 1966 roku. Kwalifikacje Prabhupada do inicjacji były bardzo łatwe w tamtych czasach, więc mogłem zostać inicjowany podczas pierwszej inicjacji w ISKCON-ie, która miała miejsce w dniu Janmastami 1966. Ale nie czułem się gotowy na rezygnację z tak zwanych wolnych zajęć. Wydawało się, że to zbyt wiele, by się poddać, więc zrezygnowałem z inicjacji.

Ale kilka dni później zacząłem żałować, że nie zostałem inicjowany. Wtedy usłyszałem od jednego z bhaktów, że Prabhupada planuje przeprowadzić kolejną inicjację za dwa tygodnie z okazji dnia pojawienia się Śrimati Radharani. Wtedy Prabhupada zaczął nam wyjaśniać coś o Śrimati Radharani.

Powiedział, że w Janmastami musimy pościć przez cały dzień aż do północy, ponieważ Kryszna jest bardzo silny i twardy. Ale w Radhastami musielibyśmy pościć tylko do południa, ponieważ Radharani jest miękka i miła.

Dlatego zdecydowałem, że zapytam Prabhupadę, czy mógłbym zostać inicjowany w dniu pojawienia się Radharani. To, co dwa tygodnie wcześniej w dniu urodzin Kryszny wydawało się zbyt trudne, teraz wydawało się łatwiejsze pod opieką Śrimati Radharani.

Pierwsze wyjaśnienie Prabhupada dotyczące Radharani jest niezapomnianą sutrą. Prabhupada powiedział, że Śrimati Radharani jest najlepszą wielbicielką Kryszny. Bo Ona kocha Go najbardziej.

Następnie Prabhupada wyjaśnił, że Śrimati Radharani jest zainteresowana dobrem wszystkich wielbicieli i że możemy się do Niej modlić. Powiedział, że nie możesz iść bezpośrednio do Kryszny, ale jeśli bhakta Kryszny jest z ciebie zadowolony, poleci cię Krysznie, a Kryszna będzie zobowiązany obdarzyć cię swoją łaską. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli otrzymacie łaskę Śrimati Radharani.

Prabhupada umieścił wiedzę o Radharani w pierwszych książkach, które przetłumaczył w Ameryce, Naukach Pana Caitanyi z 1967 r., Księdze Kryszny z 1968 r. i Nektarze oddania z 1969 r.

W Nektarze oddania, w kategorii „Przyciąganie Kryszny”, charakteryzującej czystą służbę oddania, Prabhupada wyjaśnił zasadę zbliżania się do Kryszny poprzez Radhę:

Pełnienie służby oddania oznacza podążanie śladami Radharani, a bhaktowie we Vrndavanie oddają się pod opiekę Radharani, aby osiągnąć doskonałość w swojej służbie oddania. Innymi słowy, służba oddania nie jest czynnością tego materialnego świata; jest bezpośrednio pod kontrolą Radharani. W Bhagavad Gicie jest potwierdzone, że mahatmowie, czyli wielkie dusze, znajdują się pod ochroną daivi prakrti, wewnętrznej energii – Radharani. Tak więc będąc pod bezpośrednią kontrolą wewnętrznej mocy Kryszny, służba oddania przyciąga nawet Samego Krysznę.” (NOD str. 16)

Uwaga Prabhupada, że ​​Kryszna był twardy, a Radharani była miękka i miła, jest poparta stwierdzeniem, które wypowiedział w Nektarze Oddania pod cechą Kryszny „współczujący”:

„Zamiast składać pokłony Krysznie, bhaktowie składają pokłony Jego współczującej naturze. W rzeczywistości, ponieważ Kryszna jest Najwyższą Osobą Boga, bardzo trudno jest się do Niego zbliżyć. Ale bhaktowie, korzystając z Jego współczującej natury, którą reprezentuje Radharani, zawsze modlą się do Radharani o współczucie Kryszny.” (NOD str. 176)

Prabhupada czasami opisywał Radharani jako kobiecą odpowiedniczkę Kryszny o czułym sercu.

Aby modlić się do Radharani, najłatwiej jest zwrócić się do Niej w mantrze Hare Kryszna, która składa się z imion Radhy i Kryszny.: O Energio Pana (Hara) O Panie, proszę zaangażuj mnie w Twoją służbę.”

Prabhupada nie opowiadał wprost o chwałach Radharani w takim stopniu, jak o chwałach Pana Kryszny, Najwyższej Osoby Boga. A jednak informuje nas, że według siddhanty Gaudiya Vaisnava, Śrimati Radharani jest królową Vrndavany. Ma moc przyciągnięcia nawet Kryszny. Jak stwierdził Prabhupada w Nektarze oddania:

„Kryszna przyciąga każdego, ale służba oddania przyciąga Krysznę. Symbolem służby oddania w najwyższym stopniu jest Radharani. Kryszna nazywany jest Madana Mohana, co oznacza, że ​​jest tak atrakcyjny, że może pokonać urok tysięcy Kupidynów. Ale Radharani jest jeszcze bardziej atrakcyjna, ponieważ może przyciągnąć Krysznę. Dlatego wielbiciele nazywają Ją Madana Mohana Mohini, atraktorem atraktora Kupidyna”. (NOD 16)

Dlaczego więc Śrila Prabhupada był tak powściągliwy i poważny w mówieniu o Radharani?

Jednym z powodów, dla których Prabhupad był powściągliwy, było to, że byliśmy takimi neofitami. Również Prabhupada nauczał na Zachodzie, a naturą materialistycznych osób spoza kultury wedyjskiej jest traktowanie spraw Radha Kryszny jako zwykłych spraw seksualnych. Prabhupada wyjaśnił to na przykładzie krowy, która doświadczyła pożaru w stodole. Pewnego razu w stodole wybuchł pożar i krowa tak się przestraszyła, że ​​kiedy zobaczyła kolor czerwony, wpadła w panikę. W podobny sposób uwarunkowane dusze są tak zszokowane lub uzależnione od przyjemności seksualnej, że gdy tylko widzą zdjęcie Kryszny obejmującego Radhę, myślą: „Tak, to jest to samo, co czuję do mojej dziewczyny”.

Prabhupada bardzo się też obawiał, że jeśli bhaktowie przedwcześnie zajmą się sprawami Radha-Kryszny, staną się prakrta sahajiya, czyli tymi, którzy poufne sprawy traktują zbyt tanio. Opowiedział o mężczyźnie, który powiedział: „Ilekroć słyszę imię Radha, zawsze myślę o żonie fryzjera, która ma na imię Radha”.

W przedmowie do Księgi Kryszny Prabhupada zaczyna: „W krajach zachodnich, kiedy ktoś widzi okładkę książki takiej jak Kryszna, natychmiast pyta: „Kim jest Kryszna? Kim jest dziewczyna z Kryszną?” Znaczące jest jednak to, że Prabhupada następnie kończy Przedmowę, odpowiadając na pytanie, kim jest Kryszna, ale nie wspomina, kim jest Radha.

Innym przykładem powściągliwego nastroju Prabhupada jest to, że poinstruował nas, abyśmy nie pokazywali stóp Bóstwa Radharani, chociaż stopy Kryszny powinny być odsłonięte.

Dalszy wgląd w prezentację Prabhupada możemy uzyskać, studiując niektóre wykłady, które wygłosił z okazji Radhastami. Jeden wykład odbył się 30 sierpnia 1968 roku w Montrealu.

Prabhupada wyjaśnił, że filozofia Radha-Kryszna jest bardzo wielką filozofią i jest rozumiana na etapie wyzwolonym, a nie na etapie uwarunkowanym.

Powiedział, że na uwarunkowanej scenie wielbimy Laksmi Narayana przestrzegając regulujących zasad.

„Więc w tej vidhi marga, kiedy nie masz miłości do Boga ani Kryszny, musisz przestrzegać regulujących zasad i automatycznie… jest praktyka. podczas ćwiczeń. Tak jak praktykujecie tę grę mrdanga. Na początku nie jest to w porządku, ale kiedy dobrze opanujesz praktykę, dźwięk stanie się taki przyjemny”.

Jest to interesujący przykład, ponieważ w 1968 roku wielbiciele dopiero uczyli się grać na mrdandze i ich rytmy były bardzo podstawowe, ale Prabhupada zachęcał ich, że staną się lepsi. I widzimy, że obecnie w ISKCON-ie jest wielu ekspertów grających na mrdanga, którzy nauczyli się poprzez praktykę i obcowanie z innymi dobrymi graczami.

„Podobnie, gdy przestrzegamy regulujących zasad w wielbieniu Radha Kryszny, nazywa się to vidhi marga. I właściwie, kiedy jesteś na platformie miłości, nazywa się to raga marga. Tak więc bez vidhi marga, jeśli ktoś chce natychmiast nauczyć się raga marga, jest to głupotą. To jest głupota. Nikt nie może zdać egzaminu magisterskiego bez przechodzenia przez regulaminy szkół podstawowych i wyższych.

Dlatego nie pozwalam sobie tak łatwo na dyskusje o Radhy i Krysznie. Kontynuuj raczej zgodnie z zasadą regulującą w chwili obecnej. Stopniowo, w miarę jak się oczyszczasz, w miarę jak wchodzisz na platformę transcendentalną, zrozumiesz, czym jest Radha Kryszna”.

Tak więc Prabhupada jest bardzo surowy, jeśli chodzi o nieskakanie do przodu, ale jednocześnie wskazuje, że ścieżka vaidhi marga będzie prowadzić w górę, tak pewne jak regularne granie w mridangę, które doprowadzi do eksperta w mridandze.

Nie próbujcie bardzo szybko zrozumieć Radha Kryszny. To bardzo duży temat. Jeśli chcemy bardzo szybko zrozumieć Radha Krysznę, będzie tak wielu prakrta sahajiya. W Indiach są prakrta sahajiya. Tak jak taniec Radha Kryszna. Radha Kryszna stała się zabawką. Obraz Radha Kryszna, pocałunek Kryszny Radha, pocałunek Radhy. To wszystko są bzdury.  Filozofię Radha-Kryszny musi zrozumieć osoba wyzwolona, ​​a nie uwarunkowana dusza. Poczekamy więc na szczęśliwą chwilę, kiedy zostaniemy wyzwoleni, wtedy zrozumiemy Radha Kryszna pranaja wikrtir.

Podczas tego wykładu z 1968 roku Prabhupada poprosił o harmonium i zaczął śpiewać pieśń Rupy Goswamiego „Radhe jaya jaya madhava dayite”.

Chociaż Prabhupada był na swój sposób bardzo ostrożny, to jednak rozdawał słodycz miłości Śrimati Radharani do Kryszny. W tym wykładzie z 1968 roku wyjaśnił „Radhe jaya jaya madhava dayite”:

„Ona jest bardzo droga Krysznie”. Wszyscy próbują kochać Krysznę, ale Kryszna próbuje kogoś pokochać. Jaka ona jest wspaniała. Po prostu spróbuj zrozumieć. Cały świat, cały wszechświat, wszystkie żywe istoty próbują kochać Krysznę. Kryszna prema. Kryszna prema jest tak cenna, ale Kryszna ściga Radharani. Po prostu zobacz, jaka Radharani jest wspaniała. Spróbuj zrozumieć wielkość Radharani. Jest tak wspaniała, że ​​musimy okazać jej szacunek. A jak ona się ma?

gokula taruni mandala mahite.

„Taruni taruni oznacza młode dziewczyny. Zobaczysz zdjęcia, wszystkie są młodymi dziewczynami, Ona jest najpiękniejsza. Czaruje również młode dziewczyny. Ona jest tak piękna.

gokula taruni mandala mahite damodara rati vardana vese.

Ona zawsze ubiera się tak ładnie, że Damodara, Kryszna, ponieważ pociąga ją Jej piękno.

Ona jest jedynym obiektem miłości Kryszny i jest Królową Vrndavany. Przekonacie się, że we Vrndavanie, jeśli udacie się do Vrndavany, wszyscy czczą Radharani. Rani oznacza królową. Zawsze mówią „Jaya Radhe”. Radharani. Wszyscy bhaktowie we Vrndavanie są czcicielami Radharani.

(W innym wykładzie, który wygłosił we Vrndavanie około 1972 roku, Prabhupada wyjaśniał, że nie ma nikogo tak wielkiego jak Kryszna, matah parataram nanyat. Ale potem przerwał i powiedział: „Jest jedna osoba większa od Kryszny. To jest Radharani”. powiedział: „Ale to z miłości”).

W swoim wykładzie Radhastamiego z 1968 roku Prabhupada dalej wyjaśniał pieśń: karunam kuru mayi karuna-bharite/sanaka-sanatana-varnita-carite.

Teraz ktoś może powiedzieć: O, jesteś tak wielkim uczonym, jesteś tak wielką świętą osobą i błagasz o litość zwykłą dziewczynę? W jaki sposób? Dlatego Rupa Goswami mówi: „O, to nie jest zwykła dziewczyna”. Sanaka sanatana varnita carite.

Opisu tej dziewczyny mogą dokonać jedynie wielkie święte osoby, takie jak Sanaka i Sanatana. Ona nie jest zwyczajna.

W wykładzie Prabhupada z Radhastami z 1969 roku, który wygłosił w Londynie, powiedział: „Radharani jest mocą przyjemności, hladhini śakti”. Prabhupada nauczał od samego początku i zawsze na nowo podkreślał, że tak jak mamy pragnienie kochania i czerpania przyjemności, tak pragnienie istnieje w Najwyższej Osobie, Krysznie. Ale kiedy chce pragnąć, nie pragnie przyjemności od zwykłej osoby. Rozszerza się w moc przyjemności, którą jest Radharani. Więc w rzeczywistości Radharani nie jest różna od Kryszny. Jak to ujął Prabhupada we wstępie do Nauk Pana Caitanyi: „Bez Radhy nie ma znaczenia Kryszna, a bez Kryszny nie ma znaczenia Radha. Z tego powodu filozofia Vaisnava przede wszystkim składa pokłony i wielbi wewnętrzną moc przyjemności Najwyższego Pana.

W tym wykładzie z Radhastami z 1969 roku Prabhupada zaczął śpiewać mantrę „Tapta kancana gaurangi radhe vrndavanesvari”. Wspomniał również, że powinniśmy zbliżyć się do Radharani, a wtedy możemy uzyskać łaskę Kryszny.

„Jeśli zbliżymy się do Kryszny przez Radharani, dzięki Jej łasce, stanie się to bardzo łatwe. Jeśli Radharani poleca: „Ten bhakta jest bardzo miły”, wtedy Kryszna natychmiast się zgadza, bez względu na to, jak głupi bym nie był. Ponieważ jest to zalecane przez Radharani, Kryszna przyjmuje. Dlatego we Vrndavanie znajdziecie wszystkich wielbicieli, którzy częściej intonują imię Radhy niż Kryszny. Gdziekolwiek pójdziesz, znajdziesz wielbicieli zwracających się do „Jaya Radhe”. Nadal znajdziesz we Vrndavanie. Oni gloryfikują Radharani. Bardziej interesuje ich wielbienie Radharani. Ponieważ bez względu na to, jak upadłem, jeśli gdzieś mogę zadowolić Radharani, bardzo łatwo jest mi zrozumieć Krysznę”.

Prabhupada krytykował ludzi, którzy nie rozumieli Radharani, nawet jeśli żyli we Vrndavanie. Ale w jakiś sposób pozytywnie wzruszyło go proste intonowanie Radhe Radhe, nawet przez pozornie zwykłych ludzi we Vrndavanie. Pamiętam, jak chodziłem na wiele porannych spacerów z Prabhupada na Bhaktivedanta Swami Marga i czasami prowadzący riksze zatrzymywali swoje riksze, schodziły, zdejmowali buty, składali pokłony i mówili „Jaya Radhe”. W swoich wykładach w innych częściach świata Prabhupad mówił o tym. A patrząc oczami Prabhupada, my, zachodni uczniowie, zaczynamy myśleć, że to była esencja Vrndavany, gdzie nawet zwykli ludzie intonują Jaya Radhe. Nigdzie indziej na całym świecie, nawet w Indiach, tego nie znajdziesz. Więc nawet jeśli ich intonowanie nie odbywa się z pełnym zrozumieniem, Prabhupada to lubił.

Inną oznaką głębokiego przywiązania Prabhupada do Śrimati Radharani było to, że zawsze zaczynał swój wykład od śpiewania „Jaya Radha Madhava”. Nie stwierdzamy, aby inni Gaudiya Vaisnavowie rozpoczynali swoje wykłady od śpiewania tej pieśni jako regulującej zasady. Ale Prabhupada zawsze to robił i czasami wpadał w głęboką ekstazę i nie był w stanie mówić.

Wiemy również, że ojciec Prabhupada modlił się, aby mógł zostać bhaktą Śrimati Radharani.

Również, kiedy Prabhupada był na łodzi do Ameryki, napisał wiersz, w którym powiedział: „Moi drodzy bracia, nie możecie odnieść sukcesu w świadomości Kryszny, jeśli nie czcicie Śrimati Radharani”.

Innym ważnym punktem jest to, że tak jak Radharani wielbiła Krysznę w nastroju rozłąki, po tym jak Kryszna opuścił Vrndavanę, tak Pan Caitanya był w tym nastroju. Sześciu Goswamich podjęło demonstrację rozłąki Pana Caitanyi. Prabhupada wskazuje, że powinni to również przyjąć wszyscy szczerzy i poważni wielbiciele w tej linii. Jest kilka przykładów jego wypowiedzi.

Oto jeden z wykładów Radhastamiego z 1969 roku. Prabhupada zacytował „He radhe vrajadevike ca lalite, he nanda suno kutah”.

„Gdzie Radharani, gdzie jesteś? Gdzie są Twoi współpracownicy? Gdzie jesteś, Nando Suno, synu Nandy Maharaja, Kryszno? Gdzie wy wszyscy jesteście? Oni szukali. Nigdy nie powiedzieli: „Widziałem Krysznę tańczącego z gopi. Zeszłej nocy widziałem. To jest sahajiya. Biorą wszystko bardzo tanio. Biorą Krysznę bardzo tanio, a Radharani bardzo tanio, jakby mogli widzieć każdej nocy. Nie. Gosvami nie uczą nas w ten sposób. Oni szukają.
„Musimy więc podążać śladami Goswamich, jak szukać Kryszny i Radharani. (Możemy to zrobić we Vrndavanie) lub w naszym sercu… Tego procesu służby oddania naucza Caitanya Mahaprabhu. Nie mówcie, że bardzo łatwo widzieliśmy Krysznę lub Radharani w Rasa Lila. Nie, nie tak. Poczuj separację. Im bardziej czujesz rozłąkę z Kryszną, powinieneś zrozumieć, że czynisz postęp”.

Prabhupada powiedział nam: Jeśli zaangażujesz swój język w służbę dla Pana, objawi ci się, „Oto jestem”. Powinniśmy odczuwać rozłąkę z Kryszną, tak jak Radharani, jak naucza Pan Caitanya, i zaangażować nasze języki w służbę dla Pana, a pewnego dnia, gdy dorośniemy, ujrzymy Krysznę oko w oko.

Ten sam punkt został opisany w 14 rozdziale Antya Lila Caitanya-caritamrty. Krishna dasa Kaviraja mówi nam, że emocje Radharani po zobaczeniu Uddhavy dokładnie odpowiadały emocjom Śri Caitanyi Mahaprabhu. Następnie w objaśnieniu Prabhupada mówi, że niektórzy teozofowie oświadczają, „ponieważ Śri Caitanya Mahaprabhu jest Najwyższą Osobą Boga, takie kultywowanie separacji jest dla Niego łatwe, ale trudne dla żywej istoty. Możemy więc zbliżyć się do Kryszny w dowolny sposób. Aby obalić tę ideę, Śri Caitanya Mahaprabhu praktycznie zademonstrował, jak można osiągnąć miłość do Kryszny, przyjmując nastrój Śrimati Radharani w rozłące z Kryszną”. (Antya lila 14 14)

Chociaż nie należy tanio podejmować tych poufnych spraw, to jednak taka ezoteryczna doktryna, jak oddzielenie od Kryszny w nastroju Radharani, jest czymś, co Prabhupada zaleca.

Śri Caitanya Mahaprabhu rozpaczał: „Znalazłem Krysznę we Vrndavanie, a teraz znowu Go zgubiłem i przybyłem na Kuruksetrę. Dopóki ktoś nie jest bardzo zaawansowanym bhaktą, nie może zrozumieć tych skomplikowanych uczuć. Jednakże autor Caitanya-caritamrty starał się wyjaśnić tę divyon mada tak dalece, jak to możliwe, i naszym obowiązkiem jest po prostu docenić ją tak dalece, jak to możliwe. Dlatego autor skierował następującą prośbę: „Moi drodzy czytelnicy, po prostu spróbujcie usłyszeć ten opis z wiarą i miłością. To pomoże ci zrozumieć transcendentalną ekstazę iw końcu bardzo łatwo osiągniesz miłość do Boga”. (Antya 14.37 znaczenie)

W Księdze Kryszny Prabhupada również poleca wszystkim wielbicielom nastrój Radharani w rozłące. Mówi, że sześciu Gosvamich było w takim nastroju, podobnie jak Pan Caitanya.

„Był w roli Radharani, czując rozłąkę z Kryszną. Ci, którzy należą do sukcesji uczniów Madhva Gaudiya sampradayi, powinni również odczuwać rozłąkę z Kryszną, wielbić Jego transcendentalną formę i dyskutować o Jego transcendentalnych naukach, Jego rozrywkach, Jego otoczeniu i towarzystwie. Mistrzowie duchowi powinni wzbogacać bhaktów do najwyższej doskonałości oddania. Odczuwanie ciągłej rozłąki podczas pełnienia służby dla Pana jest doskonałością świadomości Kryszny.” (Księga Kryszny, rozdział 34)

Są jeszcze tylko dwa krótkie cytaty, które wybrałem ze względu na osobiste użycie słów przez Prabhupadę w opisie Radharani. To daje nam kolejny wgląd w fakt, że chociaż nie pozwalał sobie na mówienie tak dużo o Radharani, jego wewnętrzne uczucia są bardzo wielkie.

Jedno stwierdzenie pojawia się w pierwszej pieśni Śrimad Bhagavatam, gdzie omawia uczucia rozłąki odczuwane przez członków dynastii Yadu dla Kryszny:

„Uczucia rozłąki nie da się opisać, ale tylko wielbiciele mogą je sobie wyobrazić. Po Jego rozłące z Vrndavaną i niewinnymi wiejskimi chłopcami, dziewczętami, damami i innymi, wszyscy przeżyli szok w swoim życiu, a rozłąka Radharani, najbardziej ukochanej pasterki, jest nie do opisania. Pewnego razu spotkali się na Kuruksetrze podczas zaćmienia słońca, a uczucie, które okazali, rozdziera serce”. (SB 1.10. wersety 9 i 10 objaśnienie)

Ostatni cytat pochodzi z Caitanya-caritamrty o Najwyższej pozycji Radharani, nawet w związku z Kryszną. To mówi Pan Caitanya, tańcząc w Ratha Yatra i mówiąc o Radhy i Krysznie:

Śri Kryszna kontynuował, wszyscy mieszkańcy Vrndavana dham – moja matka, ojciec, chłopcy-pasterze i wszystko inne – są jak moje życie i dusza. A wśród wszystkich mieszkańców Vrndavany gopi są moim życiem i duszą. Wśród gopi, Śrimati Radharani, jesteście wodzami. Dlatego jesteście życiem Mojego życia.

W znaczeniu Prabhupada mówi:

Śrimati Radharani jest centrum wszystkich czynności Vrndavany. We Vrndavanie Kryszna jest narzędziem Śrimati Radharani; dlatego wszyscy mieszkańcy Vrndavany nadal intonują „Jaya Radhe”. Z podanej tutaj wypowiedzi Kryszny wynika, że ​​Radharani jest Królową Vrndavany, a Kryszna jest po prostu Jej ozdobą. Kryszna jest znany jako Madana Mohana, zaklinacz Kupidyna, ale Śrimati Radharani jest zaklinaczem Kryszny. (Madhya lila 13.150 werset i znaczenie)

Tak więc lubimy słuchać o Śrimati Radharani od Śrila Prabhupada. Jest to bezpieczny i najbardziej profesjonalny sposób. Ponieważ, jak pisze Śrila Prabhupada, „Mistrz duchowy jest zawsze uważany za jednego z zaufanych towarzyszy Śrimati Radharani lub zamanifestowanego przedstawiciela Śri Nityanandy prabhu”. (CC Adi 1.46)

Źródło:  

http://www.sdgonline.org/radha/radharani_prabhupada.html

http://www.dandavats.com/?p=30955

https://iskcondesiretree.com/profiles/blogs/srila-prabhupada-s-presentation-of-srimati-radharani