Autor; Ladha Przeciętna osoba nawet nie łączy Indii ze Starożytnym Wschodem, jednak istnienie handlu pomiędzy tymi regionami jest potwierdzone nawet przez Biblię (Pieśni Salomona 1:12; 4:13-14 i w Ewangelii Marka 14:3; Jana 12:3). Jest tutaj mowa o olejku wytwarzanym z rośliny Nardostachys jatamansi. Arabowie zwali ją - sinbul hindi. A nabywali ją na drodze handlu z Indiami. Oczywistym jest fakt , że razem w parze z handlem automatycznie musiała przenikać kultura Indii. Wpływy Indyjskie dotarły (bezpośrednio) do Plemion Izraela poprzez Persów i Chaldejczyków (nazwa dzisiejszej Persji czyli Iran pochodzi od Ariya). Judejczycy będący w niewoli Babilońskiej (VI w p.n.e.) przenikały do ich światopoglądu pewne elementy wywodzące się z Indii. Po kilku wiekach Aleksandria stała się mekką intelektualistów i w tym miejscu uczeni Żydowscy, Greccy spotykali się z różnymi naukami pochodzącymi z subkontynentu indyjskiego. Można zacząć tutaj od Pitagorasa. Ów uczony był zwolennikiem transmigracji duszy czyli reinkarnacji. Dalej Pindar zajmował się metapsychozą. Platon znał prawo karmy. Wiedzy udzielił mu zapewne indyjski mędrzec Klaxons. Był on towarzyszem Aleksandra Wielkiego. Apolonius z Tyana przybył do Taxila (Taksasila) w celu studiów pod przewodnictwem braminów. Clement z Aleksandrii wczesnochrześcijański nauczyciel (II w.n.e.) pisał wzmianki w swojej pracy o Buddystach i braminach. Plotinius podróżował do Persji aby tam spotkać Braminów.
Jak tutaj widać kontakty pomiędzy Indiami a Grecją były bardzo wzmożone. Według Klaus'a K. Klostermaier'a, w "A Survey of Hinduism" Królowie Magadhy i Malwy wymieniali ambasadorów z Grecją. (...) Pewien król stoczył dyskusję z Buddyjskim mędrcem Nagaseną. Znane są fakty osiedlania się mnichów Buddyjskich w Aleksandrii i innych starożytnych miastach Zachodu. W Atenach indyjska myśl była obecna (...). Grecy jak i Rzymianie próbowali zrozumieć religię Indii. Porównywali ją z swoimi Grecko-rzymskimi wierzeniami. I tak Sziwa został zidentyfikowany jako Dionizos, Pan Kryszna (lub Indra) jako Herakles/Herkules. Porównano wielkie epopeje z Homerem. Indyjskie pojęcie reinkarnacji miało swój odpowiednik w ,,metapsychozie,, (Pitagoras, Platon) a i indyjska asceza nie była obca zwolennikom Diogeneza. Żydzi: Gałąź wedyjskiej rodziny Na podstawie listu: Dhaneśvara Dasa Zanim Mojżesz pojawił się w Egipcie, cywilizacja ta od wieków była w pełni rozkwitu. W państwie faraonów kult świątynny był uderzająco podobny do tego z ,,naszych" świątyń. Istniały pewne tezy medytacji (sandhya) w których obiektem był Amon - Ra, bóg słońca. Istniały także metody ofiarowywania kadzideł, jedzenia, ozdób , ubrań bóstwom, będące odbiciem - aratrika. Dokonywano abhiseku, budzono i kładziono bóstwa spać... Np. Egipska Księga Umarłych jest prawie idealną kopią Tybetańskiej Księgi Umarłych, która zresztą została zapożyczona z Himalajskej tradycji Yaksa Siwaitów Tantrycznych (Siwaici ci mieli znaczny wpływ na Buddyzm - Vajrayana, Lamaizm). Egipcjanie rozróżniali ciała astralne, a ich kapłani byli wegetarianami (żyli w brahmacaryi, nie jedli nawet jajek. Dopiero w późniejszych czasach zaczęli jeść mięso z ofiar). Można tutaj jeszcze podać pewną ciekawostkę, mianowicie w świątyniach egipskich znajdują się wizerunki kwiatów lotosów, uchodziły one jako wzór piękna i czystości. Gdy Pan Parasiurama rozgromił buntowniczych ksziatriów, rozproszyli się oni po całym świecie.Wiele świadectw pisanych potwierdza to wydarzenie. Pewna grupa ksziatriów wyruszyła do Egiptu, inne do Mezopotamii, Północnej Europy, czy wręcz do Ameryki. Między tymi kulturami istnieją znaczne podobieństwa a o tym będzie jeszcze mowa.... Tak więc, gdy Mojżesz został zaadoptowany przez Królową, pewne jest że odebrał królewskie wykształcenie (zawierało ono egipską religię, filozofię, naukę, astrologię, formuły magiczne itp - wszystko co potrzebne młodemu księciu). Nie jest to wspomniane w Biblii (która skupia się na wędrówce Izraela) ale Mojżesz dysponował wiedzą o wiele większą niż się współcześnie sądzi (był genialnym strategiem i politykiem - np. zorganizował podział społeczeństwa na klasy, który nie istniał w plemionach Izraela przed nim). Napisał on książki dla ,,zaawansowanych czytelników,, znanych jako Kabała. W Średniowieczu Kabała zainteresowała templariuszy, alchemików, mistyków, magów, etc, którzy nierzadko płacili życiem za zgłębianie tej wiedzy. Powszechnie wiadomo, że plemiona Żydowskie były prostymi ludami pasterskimi, nie mającymi za bardzo zaawansowanej cywilizacji (przed Mojżeszem). Byli jednak pod wpływem Sumeru i w Biblii jest sporo odniesień do tego faktu. Istnieje historia o ,,zagubionym plemieniu Izrela,,. W/g Dhanevesvara Prabhu owe plemię to Żydzi którzy osiedlili się w Kaszmirze. Ich przybycie nastąpiło już w Kali yudze (nie byli to ci kszatriowie rozgromieni przez Pana Parasiuramę). Obecnie są znani jako Sikhowie. Taki przebieg historii potwierdzają miejscowi ludzie, (np.ich nazwiska). Rzymski historyk Josephus pisze, że "Żydzi pochodzą od indyjskich filozofów". W księdze Apion, 1 werset 22: (...) "Ten człowiek z urodzenia jest Żydem i pochodził z Celesyrii; ci Żydzi pochodzą od indyjskich filozofów; oni są nazwani przez Hindusów ,,Calami,, a przez Syryjczyków ,,Judei,, i wzięli tą nazwę z kraju w którym Oni mieszkają zwanym Judea,, Dr. S. Radhakrishnan potwierdza ten fakt w swej książce ,,Pracya Mattu Paschatya Sanskriti,,. Pisze, że Grecy podkreślali Indyjskie pochodzenie Żydów, tych samych których Syryjczycy nazywali Judei. Synonimem tego słowa jest sanskryckie Yadava lub yaudheya a Hindusi zwali ich Kalanis [sic] ortodoksyjnymi zwolennikami pisma''. Trzeba tutaj zauważyć różnice pomiędzy tymi Żydami a późniejszymi ortodoksyjnymi Palestyńskimi Żydami z I wieku (którzy poddani byli okupacji Rzymu). Porzucili oni wpływy wedyjskie i stali się; Ebonitami, Esseńczykami.... Zgłębiając takie pisma jak Biblia, Tora czy Koran można odnaleźć ukryte pozostałości wiedzy... wiedzy, która mówi w jaki sposób wrócić do Boga - Kryszny. Tłumaczyła: bhn. Ewa Stachowska 5.1.2008 r, godz.16:58
|