Diwali (zwane również "dipawali") jest jednym z najważniejszych świąt hinduizmu. Obchodzą je hinduiści wszystkich wyznań, a także buddyści, dżiniści i sikhowie. Poza Indiami i Nepalem świętują je także mniejszości hinduskie na całym świecie. W sanskrycie święto się poprawnie nazywa "dipawali". Słowo to oznacza "rząd świateł". W hindi mówi się "diwali" i ta forma się popularnie przyjęła. Na południu Indii, zachowuje się jednak powszechniej forma sanskrycka. W hinduizmie święto upamiętnia całą serię wydarzeń. Jest to między innymi dzień zwycięskiego powrotu Ramy do Ayodhyi po zabiciu demonicznego króla Ravany. Rama po wygraniu wojny z siłami zła wrócił na czele całej armi waanar do swojej stolicy w Ayodhyi, aby zostać prawowitym królem. Towarzyszył mu Jego brat Laksman, wierna żona Sita, oraz ważni towarzysze tacy jak najwyższy sługa Hanuman, Sughriwa, Dźambhavan. Oprocz tego święto upamiętnia narodziny Lakszmi - Bogini pomyślności i bogactwa. Jest również kojarzone z zabiciem przez Krysznę oraz Jego żonę - Satyabhamę - demona Narakasury.
Okres Diwali wiąże się także z podniesieniem wzgórza Govardhana przez Krysznę. Dotyczy to znanej historii o tym jak zdenerwowany Indra, zesłał ulewę na Vrndavanę, a Kryszna bez problemu uniósł górę Govardhanę i pozwolił wszystkim mieszkańcom się tam schować.W mniej więcej tym czasie, co wypada Diwali, Śakti wykonywała też ascezę, aby pół jej ciała wyglądało tak jak ciało Pana Śiwy. Ciała Śiwy i Śakti się zjednoczyły i powstała popularna forma kultowa Ardhanariśwara (skr. półbóg, który jest w połowie kobietą). Dla dżinistów Diwali upamiętnia nirwanę Mahawiry, natomiast dla sikhów historyczne wydarzenie, związane z walką przeciwko muzułmańskim prześladowcom i uformowaniem khalsy. W Maharastrze święto jest kojarzone z wojną niepodległościową pierwszego cesarza Marathów Maharadży Śiwadżiego.
Diwali to święto świateł. Obchodzone jest przez zapalanie i stawianie przed domem małych oliwnych lampek, które rozświetlają okolicę. Symbolizują one wewnętrzne światło (dźjoti) Atmana. Diwali świętuje duchowe i materialne zwycięstwo dobra nad złem, światłości nad ciemnością. Chodzi o to, aby światło Atmana rozpaliło się we wnętrzu każdej osoby i wyniszczyło wszelkie wady, wszelkie duchowe nieczystości. Ma to głębokie znaczenie duchowej odnowy. Poprzez zwalczanie wad charakteru, uciążliwości (kleśa), świat stanie się bardziej duchowy i cała ludzkość zostanie wzniesione wyżej do Kryszny. Święto Diwali wiąże się z kultem Lakszmi i Ganeśy. Ofiarowane tym Bóstwom lampki ściągają łaskę na wielbicieli i gwarantują duchowy oraz materialny rozwój. Rolnikom, na przykład, gwarantuje to lepsze plony. Diwali to także dzień, w którym rodziny się spotykają i żyją w atmosferze pokoju i miłości.
Niestety, w ostatnich czasach wkradła się do Diwali niekorzystna duchowa praktyka puszczania fajerwerków z wizerunkami Bóstw. Nie ma ona charakteru sattvika, między innymi, ze względów bezpieczeństwa związanych z fajerwerkami. Produkowanie hałasu i zanieczyszczanie atmosfery trucizną, nie przyciąga Bóstw. Ponadto, przy wybuchu fajerwerki zniszczeniu ulega znajdujący się na niej wizerunek Bóstwa, co stanowi obrazę (aparadha), nawet, jeżeli w większości przypadków popełniana jest nieświadomie.
